Europejskie Obserwatorium Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (European Road Safety Observatory) w kwietniu 2021 roku opublikowało raport z danymi o osobach korzystających z urządzeń transportu osobistego (UTO) w krajach Unii Europejskiej. Ze względu na dostępność badań raport skupia się głównie na charakterystyce problemów związanych z ogromnym wzrostem popularności hulajnóg elektrycznych. Jest to jeden z 18 dokumentów ERSO prezentującym statystyki i wyniki badań związane z konkretnym tematem bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Urządzenia transportu osobistego przeżywają boom w ostatnich latach. Pojazdy te postrzegane są jako łatwy sposób poruszania się po mieście i rozwiązują problem „ostatniej mili”, czyli pokonywania małych odległości. Raport dotyczy w głównej mierze hulajnóg elektrycznych (e-hulajnóg). Według polskich definicji przyjętych w ustawie Prawo o Ruchu Drogowym z dnia 30 marca 2021 roku hulajnogi elektryczne stanowią odrębną kategorie pojazdów i nie należą do kategorii urządzeń transportu osobistego. Ogólnodostępne/publiczne hulajnogi elektryczne najczęściej są używane w ramach spędzania wolnego czasu, w weekendy i przez młodych mężczyzn. Prywatne hulajnogi elektryczne są wykorzystywane głównie w dojazdach do szkoły albo pracy. Ryzyko wypadku na hulajnodze jest podobne do ryzyka wypadku rowerzystów. Wysoki odsetek tych wypadków jest zwykle spowodowany upadkiem. Najczęstsze obrażenia użytkowników hulajnóg elektrycznych to urazy głowy, złamania kończyn górnych i dolnych, urazy tkanek miękkich, urazy twarzy i szyi. Badania wskazują, że obrażenia powstałe w wyniku użytkowania hulajnogi są poważniejsze niż w przypadku korzystania z roweru. W zdecydowanej większości wypadków z udziałem hulajnogi elektrycznej nie uczestniczy inny użytkownik drogi. Najcięższe jednak obrażenia (ponad 80% zgonów kierowców hulajnóg elektrycznych i 50 % wszystkich urazów) są wynikiem wypadków z udziałem cięższego pojazdu mechanicznego. Niewielki odsetek użytkowników używa kasków, nawet gdy jest to obowiązkowe. Duża grupa użytkowników e-hulajnóg przyznaje też, że jeździ po chodniku, mimo że jest to zabronione.
Badania wykazują, że e-hulajnogi powinny być zakazane na chodnikach, ale w związku z tym potrzebne są alternatywne rozwiązania. Drogi dla rowerów powinny być na tyle szerokie, aby różne typy urządzeń mogły wspólnie z nich korzystać w bezpieczny sposób. Najlepszym rozwiązaniem byłoby także wyznaczenie miejsc parkingowych dla hulajnóg, tak aby nie zagrażały bezpieczeństwu innych użytkowników dróg.
Wyposażenie e-hulajnóg w kierunkowskazy, sygnał dźwiękowy, lusterka wsteczne i elementy odblaskowe to także sposób na zwiększenia ich bezpieczeństwa. Używanie kasków powinno także być bardziej powszechne, co zapobiegałoby urazom głowy.
Egzekwowanie dopuszczalnego stężenia alkoholu we krwi, przekroczeń limitu prędkości i wskazania miejsca na drodze dla hulajnóg powinny być priorytetem dla lokalnych władz. Główne kierunki poprawy bezpieczeństwa niechronionych uczestników ruchu drogowego to ustalenie limitu prędkości 30 km/h w mieście i określenie warunków prawnych korzystania z e-hulajnóg takich jak: gdzie można z nich korzystać, z jaką prędkością, po jakim szkoleniu, jakim wieku oraz zgodnie z jakimi zasadami bezpieczeństwa. To szczególnie ważne, ponieważ użytkownicy hulajnóg elektrycznych często doznają obrażeń podczas pierwszej jazdy, więc dużą rolę powinno przyłożyć się do treningu. Równie ważne jest przygotowanie kierowców pozostałych pojazdów do właściwych zachowań względem użytkowników e-hulajnóg.
Więcej informacji na temat zagrożeń użytkowników hulajnóg elektrycznych i sposobów ich zapobiegania można znaleźć w załączonym Raporcie.
