Celem montowanych w samochodach urządzeń adaptacyjnych adresowanych do osób o szczególnych potrzebach (OSP) – kierowców i pasażerów – jest umożliwienie im swobodnego podróżowania, a jeśli chodzi o kierowców – podróżowania samodzielnego i niezależnego. Urządzenia adaptacyjne mają substytuować braki funkcji motorycznych organizmu; pozwalają manewrować samochodem dzięki układowi sterującemu i/lub wspierać użytkownika w zakotwiczeniu się w samochodzie.
W Instytucie Transportu Samochodowego działa Centrum Usług Motoryzacyjnych dla Osób Niepełnosprawnych (CUM), a w ramach projektu Centrum Wiedzy o Dostępności do transportu i mobilności osób o szczególnych potrzebach (CWoD), uruchomiono punkt informacyjno-konsultacyjny (PIK), w którym uczestnicy ruchu drogowego z niepełnosprawnościami, a w szczególności użytkownicy transportu indywidualnego – kierowcy i pasażerowie samochodów osobowych – mogą uzyskać informacje uławiające im szeroko rozumiane funkcjonowanie w ruchu drogowym.
Dla każdej z grup beneficjentów zgłaszających się do punktów informacyjnych opracowano procedury (standardy) obsługi, których celem jest przygotowanie profesjonalnej kadry mającej udzielać interesantom wyczerpujących informacji.
Elementem obsługi klienta jest zbieranie wielu informacji przyczyniających się nie tylko do opracowania lub udzielenia respondentom profesjonalnej odpowiedzi, pomocy lub wsparcia, ale również danych pomocnych w prowadzonych pracach naukowo-badawczych. Ma to na celu m.in. monitorowanie skuteczności stosowanych i wprowadzanych urządzeń adaptacyjnych w samochodach ze względu na potrzeby ich użytkowników z niepełnosprawnościami (kierowców i pasażerów), co jest przedmiotem niniejszego opracowania autorstwa pracowników Instytutu Transportu Samochodowego i Politechniki Warszawskiej. W publikacji zaprezentowano także przegląd urządzeń adaptacyjnych oraz przedstawiono wyniki ich oceny przeprowadzonej przez użytkowników i ekspertów.
Publikacja nieodpłatnie jest udostępniona w przeglądarce na portalu POBR w zakładce: